မြတ္စ္လင္မ့္ "အသိ"

August 19, 2009

လျမတ္ရမသြာန္၊ ဆြိယာမ္၊ သရာဝီဟ္ ႏွင့္ ဇကားသ္(၆)

Filed under: သရာဝီဟ္ — The Sage @ 2:08 pm

သရာဝီးဟ္ နဲ႕ပတ္သတ္လို႕ ဆက္လက္ေရးသားပါျပီ။ သရာဝီးဟ္ဆြလားသ္ ကို ႏွစ္ရကအသ္ တစ္ခါ စလာမ္ ပို႕ျခင္းအားျဖင့္ ဝတ္ျပဳရပါတယ္။ ဝိသိရ္ (၃)
ရကအားသ္ အပါအဝင္ စုစုေပါင္း (၁၁) ရကအားသ္ဝတ္ျပဳျခင္းဟာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ (ဆြလ္လလႅာဟ္ဟုအလိုင္ဟိဝစၥလာမ္) ရဲ့ စုႏၷဟ္ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ရမသြာန္လမွာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ရဲ့ ညဆြလားသ္ (ဆြလာသုလ္လိုင္လ္၊ သရာဝီးဟ္) ဟာ ဘယ္သို႕ဘယ္ပုံ ရွိခဲ့သလဲလို႕ ဆြဟာဗဟ္တစ္ပါးက မိခင္မြန္ၾကီး
အာအိရွဟ္ (ရသြီယလႅာဟ္ ဟုသအာလာအန္ဟာ) သခင္မ ကိုေမးခဲ့ေတာ့……………..

အဗူစလမဟ္ဘင္န္အဗ္ဒုရ္ရဟ္မာန္က ေျပာျပခဲ့သည္မွာ ရမသြာန္လတြင္ အလႅာဟ့္တမန္ေတာ္ ရဲ့ ဆြလားသ္ဟာ ဘယ္သို႕ ဘယ္ပုံ ရွိခဲ့သလဲ လို႕
သူက အာအိရွဟ္ (ရသြီယလႅာဟ္ ဟုသအာလာအန္ဟာ) သခင္မ ကိုေမးခဲ့ပါတယ္။ သူမက ျပန္ေျပာခဲ့တာက ရမသြာန္ လမွာ ျဖစ္ေစ၊ က်န္လေတြ
မွာ ျဖစ္ေစ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ဟာ (၁၁)ရကအားသ္ ထက္ ပိုျပီးဝတ္ျပဳခဲ့တာမရွိပါဘူး။ ………………

ဆင့္ျပန္သူ-အဗူစလမဟ္ဘင္န္အဗ္ဒုရ္ရဟ္မာန္ (ရသြီယလႅာဟ္ ဟုသအာလာအန္ဟု)။
က်မ္း-ဆြဟီးဟ္ဗုခါရီ၊ အတြဲ (၃)၊ က်မ္းငယ္အမွတ္ (၃၂)၊ ရမသြာန္လတြင္ညဘက္ဝတ္ျပဳျခင္းဆိုင္ရာက်မ္းငယ္၊
ဟဒီးစ္အမွတ္ (၂၃၀)။

ဒီေတာ့သိရတာကစုႏၷဟ္ေတာ္အရရမသြာန္လ ရဲ့ ညဆြလားသ္ (သရာဝီးဟ္) ဟာ (၁၁) ရကအားသ္ပါ။သို႕ေသာ္ နဝါဖိလ္အေနနဲ႕ (၁၁) ထက္ ပိုျပီးေတာ့
ဖတ္ရင္ လည္းရပါတယ္။ ရမသြာန္လမွာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ဆြလားသ္ မ်ားမ်ားဝတ္ျပဳေလ ေကာင္းေလပါ။ တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္၊ ဆြလားသ္ဝတ္ျပဳရင္ကိုယ့္
ဟာကိုယ္တစ္ဦးတည္း ျဖစ္ျဖစ္၊ အီမာမ္ကဦးေဆာင္ရင္ ျဖစ္ျဖစ္ ကိရာအသ္ကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ ႒ာန္က႐ိုဏ္းက်က် ရြတ္ဖတ္ဖို႕အလြန္ အေရးၾကီးပါတယ္။
ျပီးေတာ့ဆြလားသ္ရဲ့လႈပ္ရွားမႈေတြေျပာင္းရင္လည္းျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္တိတိက်က်ျပဳရပါ့မယ္။ (ဥပမာ- အလႅာဟ္ဟုအက္ဗရ္ အလ္ဟမ္ဒု {အျမန္ အျမန္အျမန္
အျမန္} သြားလီန္၊ စဗၺိဟိစ္မ {အျမန္ အျမန္ အျမန္ အျမန္ လွ်ာေတြလိပ္ ၊ လွ်ာေတြေခါက္ ခလုတ္ေတြတိုက္} အိဗ္္ရာဟီးမ ဝ မူဆာ၊ အလႅာဟ္ဟုအက္ဗရ္ ၊
{႐ူကူမွာ-စြန္စြန္စြန္} စမိအလႅာဟု လိမန္ဟမိဒဟ္ {တစ္ဆက္တည္း} အလႅာဟ္ဟုအက္ဗရ္ {စိဂ်္ဒဟ္မွာ- စြန္စြန္စြန္} အဲလိုေတြ မဖတ္ရပါဘူး။ အဲလိုဖတ္ရင္
အျပစ္ေတြထိုက္ပါတယ္။ အရမ္းအေရးၾကီးတဲ့ အခ်က္ပါ။ ဘယ္လိုဆြလားသ္ ဘဲဝတ္ျပဳျပဳ ေအးေအးသက္သာ ပုံမွန္ေလးနဲ႕ဝတ္ျပဳရပါတယ္။ အဲသလို အလ္
ထရာဆိုးနစ္ ၾကက္အစာေကာက္က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ ဆြလားသ္ မ်ိဳးကို ဂ်မာအသ္နဲ႕ ဝတ္ျပဳမယ့္အစားကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ တစ္ဦးတည္း (သို႕မဟုတ္)မိသား
စုဝင္ေတြကို ဦးေဆာင္ျပီး ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္မွန္မွန္ကန္ကန္တိတိက်က်ေလး ဝတ္ျပဳတာက ပိုေကာင္းပါတယ္လို႕ ကြၽန္ေတာ္ ခံယူထားပါတယ္။ (ကြၽန္ေတာ္
ဟာ အဲသလို အလ္ထရာဆိုးနစ္ ဆြလားသ္ ကို မဖတ္ခ်င္လို႕ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္အိမ္မွာဘဲ(၁၁)ရကအားသ္ဝတ္ျပဳေလ့ရွိပါတယ္။)

ေနာက္တစ္ခ်က္က သရာဝီးဟ္ (၁၁) ရကအားသ္ဖတ္တဲ့လူက (၁၁) ထက္ပိုဖတ္တဲ့လူကို၊ (၁၁) ရကအားသ္မက ဖတ္တဲ့ လူက(၁၁) ရကအားသ္ ဖတ္တဲ့
လူကို ထိပါးေစာ္ကား ေျပာတာမ်ိဳးမလုပ္သင့္ပါဘူး။ မုဖ္သီဆိုတဲ့လူတစ္ေယာက္ ရမသြာန္လ မွာ ဗလီ မင္မ္ဘရ္ ေပၚကေန ေဒါသတၾကီး (၁၁) ရကအားသ္
ဖတ္တဲ့ မုစ္လင္မ္ေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ ေနတဲ့ မတရား ေဟာတာကို(တရားမဟုတ္ပါ)ကက္ဆက္ေခြကတစ္ဆင့္ နားေထာင္ဖူးပါတယ္။သရာဝီးဟ္(၈)ရကအားသ္
(ဝိသိရ္ ၃ ရကအားသ္မပါ)ဖတ္တဲ့သူေတြကငပ်င္းေတြတဲ့၊ ဒီေကာင္ေတြ(ဒီေကာင္ေတြလို႕ကိုသုံးျပီးမိုက္႐ိုင္းတာေနာ္)ဝါေျဖျပီး ဗိုက္ေလးလို႕(၈)ရကအားသ္
ဖတ္တာတဲ့။ အဲဒီေကာင္ေတြကိုဖိနပ္နဲ႕႐ိုက္ရမယ္တဲ့။ အဲဒါကိုၾကားျပီးအနားမွာရွိတဲ့ (၁၀) ႏွစ္သားအရြယ္တူေလးက အဲဒီဆရာ ကိုေမးရမယ္တဲ့၊ ကြၽန္ေတာ္
တို႕ကို ငပ်င္းလို႕ ေျပာရေအာင္ ဆရာ့သရာဝီးဟ္ နဲ႕ကြၽန္ေတာ္တို႕သရာဝီးဟ္ဘယ္ဟာကပိုၾကာလည္းဆိုတာျပိဳင္မလားလို႕။ ကေလးဆိုေတာ့လည္းကေလး
စကားေပါ့။ ဒီေတာ့ အဲဒီ မုဖ္သီဆိုသူဟာဘယ္သူ႕ကိုေတာင္ေစာ္ကားရာ၊ မိုက္႐ိုင္းရာေရာက္သြားသလဲစဥ္းစားၾကပါ။ ပါးစပ္သရမ္းျပီးအဲဒါမ်ိဳးေတြမေျပာမိဖို႕
အေရးၾကီးတယ္ေနာ္။ လန္ဘားကုရ္သာၾကီးဝတ္၊ စုႏၷဟ္ေတာ္ မုတ္ဆိတ္ နဲ႕၊ ေန႐ူးတိုပီ (တိုပီ=ဦးထုပ္) ေလးေဆာင္းျပီး အလြန္မိုက္႐ိုင္းတတ္တဲ့ အဲဒီလူဟာ
မုဖ္သီလား၊ မုဖသီယာ လား သူ႕ဟာသူစဥ္းစားျပီးေသာ္ဝ္ဗဟ္ လုပ္ရင္ သူ႕အတြက္ေကာင္းလိမ့္မယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ အျမင္မေတာ္ရင္ အမွန္ကို ဒဲ့ဒိုးေျပာ
တတ္တယ္ေနာ္။ ႐ႉးဂါးကိုတဒ္မဟုတ္တဲ့ေဆးခါးၾကီးဆိုေတာ့အဝင္ဆိုးရင္ဆိုးမယ္၊ၾကိတ္မွိတ္ျပီးသာမ်ိဳခ်လိုက္၊ ေဆးပတ္လည္တာနဲ႕ေရာဂါေပ်ာက္သြားမယ္
(အင္န္ရွာအလႅာဟ္ဟုသအာလာ)။

ဪ……..ေရးဖို႕က်န္သြားတယ္။ ေမ့ေတာ့မလို႕ ေတာ္ေသးတယ္။ ဆြဟာဗဟ္ၾကီး အုမရ္ဖြာ႐ူးက္ (ရသြီယလႅာဟ္ဟုသအာလာ အန္ဟု) သခင္လက္ထက္
မွာ ဟာဖိဇ္ ဆြဟာဗဟ္ၾကီးႏွစ္ပါးကို အီမာမ္တာဝန္ေပးျပီး အျခားဆြဟာဗဟ္ ေတြရဲ့ ဂ်မာအသ္ကို သရာဝီးဟ္ ဦးေဆာင္ ေစခဲ့ပါတယ္။ ရမသြာန္ တစ္လလုံး
သရာဝီးဟ္ မွာ ကုရ္အာန္အစအဆုံး ဂ်မာအသ္နဲ႕ ဖတ္ျခင္း ဟာအဲဒီအခ်ိန္ကစတင္ခဲ့တာပါ။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္နဲ႕ ပထမခလီဖြာၾကီး အဗူဗကရ္ လက္ထက္မွာ
ေတာ့ သရာဝီးဟ္မွာ ကုရ္အာန္အစအဆုံး ဂ်မာအသ္နဲ႕ ဖတ္ျခင္း အေလ့အထ မရွိခဲ့ပါဘူး။ အုမရ္သခင္ လက္ထက္မွာ ဖတ္တဲ့ ရကအားသ္ အေရအတြက္နဲ႕
ပတ္သတ္ျပီးအဆိုကြဲေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္။ (၁၁) ရကအားသ္ အဆိုလည္းရွိသလို၊ (၂၃) ရကအားသ္အဆိုလည္း ရွိပါတယ္။ ဖြိကဟ္ပညာရွင္ၾကီးအမ်ား
စုကေတာ့ (၂၃) ရကအားသ္ ကို လက္ခံ က်င့္သုံး ၾကတယ္လို႕ အီမာမ္သိရ္မိဇီက သူ႕ရဲ့ ဂ်ာမိအုသ္ သိရ္မိဇီ က်မ္းမွာ ေရးသားထားပါတယ္။

ဒီတင္ဘဲ သရာဝီးဟ္ အေၾကာင္းေရးသားလို႕ျပီးပါျပီခင္ဗ်ား။

ဝလႅာဟ္ဟုအအ္လမ္၊ ဝစၥလာမ္။

ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ
The Sage

လျမတ္ရမသြာန္၊ ဆြိယာမ္၊ သရာဝီဟ္ ႏွင့္ ဇကားသ္(၅)

Filed under: သရာဝီဟ္ — The Sage @ 2:03 pm

ဒီပို႕စ္ကေနအစျပဳလို႕ ေခါင္းစဥ္ရဲ့ အပိုင္းတစ္ပိုင္းျဖစ္တဲ့ သရာဝီးဟ္အေၾကာင္းကို ေရးပါ့မယ္။

“သရာဝီးဟ္” ဆိုတာက ရမသြာန္လရဲ့ ညဘက္ေတြမွာ (အိရွာဆြလားသ္အျပီး) ဂ်မာအသ္နဲ႕ဆြလားသ္ ဝတ္ျပဳျခင္းကို ေခၚတာပါ။ အခ်ိန္အကန္႕အသတ္ေဘာင္
ကေတာ့အိရွာအျပီးမွဖြဂ်ရ္ဆြလားသ္အခ်ိန္မစခင္အထိပါ။ ရမသြာန္လမွာညဘက္ဆြလားသ္္ဝတ္ျပဳဖို႕ကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြလ္လလႅာဟ္ဟုအလိုင္ဟိဝစၥလာမ္)က
တိုက္တြန္းထားေၾကာင္း ဆြဟီးဟ္ဗုခါရီက်မ္းမွာ ခုလိုလာရွိပါတယ္။

အလႅာဟ့္တမန္ေတာ္က ရမသြာန္လႏွင့္ပတ္သတ္၍ (ဤသို႕) မိန္႕ေတာ္မူခဲ့သည္ ကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားခဲ့ရပါသည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ရမသြာန္လ
တြင္ ႐ိုးသား ျဖဴစင္ေသာစိတ္ဓာတ္ႏွင့္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္အထံေတာ္မွအက်ိဳး ေမွ်ာ္ကိုးျပီး ညဘက္တြင္ဆြလားသ္ဝတ္ျပဳပါက ထိုသူ၏အတိတ္မွအျပစ္
မ်ားအားလုံးသည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရမည္ ျဖစ္သည္။

ဆင့္ျပန္သူ-အဗူဟု႐ိုင္ရဟ္ (ရသြီယလႅာဟ္ဟုသအာလာ) သခင္က်မ္း-ဆြဟီးဟ္ဗုခါရီက်မ္း၊ အတြဲ (၃) က်မ္းငယ္ အမွတ္ (၃၂) ရမသြာန္လတြင္ ညဘက္
ဝတ္ျပဳျခင္း ဆိုင္ရာက်မ္းငယ္၊ ဟဒီးစ္အမွတ္ (၂၂၆)။

ဗုခါရီက်မ္းလာေနာက္ဟဒီးစ္ေတာ္တစ္ပုဒ္မွာေတာ့

တစ္ညမွာကိုယ္ေတာ္ျမတ္(ဆြလ္လလႅာဟ္ဟုအလိုင္ဟိဝစၥလာမ္)ဟာဗလီထဲမွာဆြလားသ္ဝတ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။ အျခားသူေတြဟာကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေနာက္ကေန
လိုက္ဝတ္ျပဳခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ညမွာလည္းကိုယ္ေတာ္ျမတ္ဟာ ဆြလားသ္ ဝတ္ျပဳခဲ့တယ္။လူေတြအမ်ားၾကီးစုသြားခဲ့တယ္(လူေတြအမ်ားၾကီးကေနာက္ကေန
လိုက္ ဝတ္ျပဳခဲ့တယ္)။ တတိယနဲ႕စတုတၳညမွာ လူေတြပိုမ်ားလာခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က (ဆြလားသ္ ဦးေဆာင္ဝတ္ျပဳဖို႕) ထြက္မလာခဲ့ဘူး။
မနက္က်ေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က မိန္႕ေတာ္မူတယ္၊ “သင္တို႕ဘာလုပ္ေနခဲ့လဲဆိုတာ ငါကိုယ္ေတာ္ ေတြ႕တယ္၊ (သင္တို႕ဆြလားသ္ဝတ္ျပဳဖို႕ေစာင့္ေနတာကို)
သင္တို႕အေပၚ ဖြရဇ္ ျဖစ္သြားမွာ ငါကိုယ္ေတာ္ စိုးရိမ္လို႕ ထြက္မလာခဲ့တာပါ။” အဲဒါရမသြာန္လရဲ့ညမွာပါ။

အထက္ပါဟဒီးစ္ေတာ္ေတြ အရ သိရတာက ရမသြာန္လရဲ့ ညေတြမွာ ဆြလားသ္ဝတ္ျပဳျခင္း (သရာဝီးဟ္) ဟာအလြန္ကိုေကာင္းျမတ္ျပီးအက်ိဳးဆြဝါးဗ္ရတဲ့
က်င့္စဥ္ျဖစ္ေပမယ့္ ဖြရဇ္မဟုတ္ဘူး၊ ဝါဂ်ိဗ္မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါ။ တတ္ႏိုင္တဲ့လူဝတ္ျပဳ၊ မတတ္ႏိုင္တဲ့လူမဝတ္ျပဳလို႕ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဟာသရာဝီးဟ္
ဆြလားသ္ကို ဖြရဇ္လိုလို ဝါဂ်ိဗ္လိုလို မွတ္ယူေျပာဆို တတ္ၾကပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဘယ္ေလာက္ေတာင္ေျပာၾကထင္မွတ္ၾကသလဲဆိုရင္၊ သရာဝီးဟ္မဖတ္ရင္
ဘဲ ဆြိယာမ္အထမေျမာက္သေယာင္ေယာင္၊ အလြန္ငရဲၾကီး သေယာင္ေယာင္။ တစ္ခ်ိဳ႕က “ကြၽန္ေတာ့္မွာ အစာအိမ္ရွိတယ္” ဆိုျပီး (အစာအိမ္ရွိတယ္သာေျပာ
တာေဆးလိပ္နဲ႕ကြမ္းကေတာ့မျပတ္)ေန႕ဘက္သာဆြိယာမ္မထားတာညဆိုရင္ေတာ့သရာဝီးဟ္ကိုေတာ့ပုံမွန္ဖတ္ၾကတယ္။ အေရးၾကီးတာနဲ႕အေရးမၾကီးတာ
ဘယ္ဟာကို ဦးစားေပးရမွန္းမသိၾကဘူး။ အဲ…….တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ကယ္ဘဲ ေဝဒနာေၾကာင့္ ဆြိယာမ္မထားႏိုင္တဲ့ သူေတြ သရာဝီးဟ္ ကို ၾကိဳးစားပမ္းစား ဖတ္ရွာ
တာေတာ့ ခ်ီးက်ဴးစရာပါ။ အဓိက က ဆြိယာမ္ပါ။ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ အစာအိမ္အခ်ဥ္ေပါက္တတ္တဲ့ သူမ်ိဳးကဆြိယာမ္ေဆာက္တည္ရင္ဘာမွမျဖစ္တဲ့အျပင္ေရာဂါ
ေတာင္ ပိုသက္သာလာတယ္ဆိုတာ လက္ေတြ႕ စမ္းသပ္ၾကည့္သူေတြသိသြားမွာပါ။

ေရးပါဦးမယ္။

ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ
The Sage

Blog at WordPress.com.