အလ္ဟဂ်္ရ္ အလ္အဆ္ဝဒ္ (ေက်ာက္နက္တုံး) အျငင္းပြါးမႈ
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ သက္ေတာ္ သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္ အရြယ္တြင္ ေရလႊမ္းမိုးမႈၾကီး တစ္ခုေၾကာင့္ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ ပ်က္စီးယိုယြင္း ခဲ့ရ ေလသည္။ ကအ္ဗဟ္္ ေက်ာင္းေတာ္ နံရံမ်ားသည္ ေရမလႊမ္းမိုးမွီအလွ်င္က ျဖစ္ပြါးခဲ့ေသာ မီးေလာင္မႈ တစ္ခု ေၾကာင့္ အတန္ ပ်က္စီးေနခဲ့ျပီး ေရလႊမ္းမိုးသည့္ဒဏ္ေၾကာင့္ပို၍ ပ်က္စီးသြားခဲ့ေလသည္။ ကု႐ိုက္ရွ္ တို႕အထြတ္အျမတ္ထားရာ အေဆာက္အအံု သည္ျပိဳက် ပ်က္စီးေတာ့မည့္ အလားပင္။
သူတို႕အထြတ္အျမတ္ထားရာ အေဆာက္အအံု ျပိဳက် ပ်က္စီးမည့္ အေရးကို စိုးရိမ္ျပီး ကု႐ိုက္ရွ္ တို႕သည္ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ကို ျပန္လည္ မြမ္းမံ တည္ေဆာက္မွျဖစ္မည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ ျပန္လည္ မြမ္းမံ တည္ေဆာက္ သည့္ စီမံကိန္း တြင္ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း၊အတိုးအညြန္႕စားျခင္း၊ မတရားရယူထားေသာ ေငြေၾကး၊ ပစၥည္း စသည္တို႕ကို လုံးဝမပါဝင္ေစရဟု စည္းကမ္းသတ္မွတ္ ခဲ့ၾကသည္။
ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ ကို မြမ္းမံတည္ေဆာက္ရန္ နံရံမ်ားကို ျဖိဳခ်ရမည္ ျဖစ္ရာ၊ထိုသို႕ျဖိဳခ် လွ်င္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္သည္ ေက်ာင္းေတာ္အား လက္ေရာက္သူ အား ျပစ္ဒဏ္ ခတ္မည္ကို စိုးရိမ္ မိခဲ့ၾကသည္။ သို႕ေသာ္ဝလီးဒ္ ဘင္န္ မုဂီရာ ဆိုသူက “အလႅာဟ္ အရွင္ျမတ္သည္ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ ကိုျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းရန္ ရည္ရြည္ခ်က္ျဖင့္ လက္ေရာက္သူတို႕အားျပစ္ဒဏ္ခတ္မည္ မဟုတ္” ဟုေကြၽးေက်ာ္ျပီး ကအ္ဗဟ္ နံရံကို ျဖိဳခ် ရန္ ပထမဦးဆုံး အားထုတ္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဝလီးဒ္ ၏ အားထုတ္မႈ ႏွင့္ အလႅာဟ့္ ထံမွမည္သို႕ေသာ အျပစ္ဒဏ္ မွ မက်ေရာက္သည္ကို ေတြ႕ရွိျပီးက်န္သူမ်ားကပါကအ္ဗဟ္ နံရံမ်ားအား စတင္ ျဖိဳခ်ၾကေလေတာ့သည္။ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္၏ နံရံ တို႕အား တမန္ေတာ္ အိဗ္ရာဟီးမ္ (အလိုင္ဟိစၥလာမ္) တည္ခဲ့ေသာ အုတ္ျမစ္ေပၚလာသည္အထိ ေအာင္ျမင္စြာ ျဖိဳခ် ႏိုင္ခဲ့ၾကေလသည္။ ၎ေနာက္ မ်ိဳးႏြယ္စု အသီးသီးအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ တာဝန္မ်ားခ်မွတ္ျပီး ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္တည္ေဆာက္သည့္ လုပ္ငန္းကို စတင္ခဲ့ၾကေတာ့သည္။ လူအမ်ားထဲမွ ဂုဏ္သေရရွိ လူမ်ားသည္ေက်ာက္တုံးမ်ားကို သယ္ယူလာၾကျပီးေက်ာင္းေတာ္အနီးတြင္ ပုံထားၾကေလသည္။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္လည္း သူ၏ ဦးေလးေတာ္ အဗၺားစ္ႏွင့္ အတူေက်ာက္တုံးသယ္သည့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္။ဘကူးမ္ အမည္ရွိ ေရာမ လူမ်ိဳး ပန္းရန္ ပညာရွင္သည္ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ တည္ေဆာက္ရာအလုပ္တြင္ ဦးေဆာင္ခဲ့သည္။ ကု႐ိုက္ရွ္တို႕သည္ ကအ္ဗဟ္ ေက်ာင္းေတာ္ကို အျပီးသတ္ တည္ေဆာက္ရန္ လိုအပ္ေသာ ေငြကို မစုေဆာင္း ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ ေျမာက္ဖက္နံရံေနရာတစ္ခုတြင္ ကိုးေပခြဲခန္႕ ဧရိယာကိုသာ လႊမ္းျခဳံႏိုင္ေသာ နံရံေလး တစ္ခုသာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ျပီး ထိုနံရံေလးအား ဟိဂ်္ရ္ အိစ္မာအီလ္ ဟုေခၚဆိုခဲ့ၾကသည္။ နံရံတည္ေဆာက္ရင္း အလ္ဟဂ်္ရ္ အလ္အဆ္ဝဒ္ (ေက်ာက္နက္တုံး) ထားရွိမည့္ ေနရာသို႕ေရာက္ေသာအခါ အျငင္းပြါးမႈ တစ္ရပ္ စတင္ေလေတာ့သည္။
အားလုံးေသာ အႏြယ္ေခါင္းေဆာင္တို႕က ေက်ာက္နက္တုံး ကို ေက်ာင္းေတာ္နံရံတြင္း ထည့္သြင္းသည့္တာဝန္ကို ယူလိုၾကသည္။ ဤ အျငင္းပြါးမႈသည္ ေလးငါးရက္ခန္႕ၾကာျမင့္လာျပီး ေသြးထြက္သံယို ျဖစ္ၾကမည့္ အေျခအေန သို႕ပင္ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ေပသည္။ထိုစဥ္္ လူအမ်ားထဲမွ အသက္အရြယ္အၾကီးဆုံးျဖစ္ေသာ အဗူ အုမိုင္ယ္ယာက အျငင္းပြါးမႈကို ေျပလည္ေစမည့္ အၾကံေပးခ်က္ တစ္ခုကို တင္ျပခဲ့ေလသည္။သူ ၏ အၾကံေပးခ်က္ကို အားလုံးက သေဘာတူခဲ့ေလသည္။ ထိုအၾကံေပးခ်က္ကား ကအ္ဗဟ္ေက်ာင္းေတာ္ အဝင္ဝ မွပထမဦး ဆုံး ဝင္ေရာက္လာမည့္ သူအား အျငင္းပြါးမႈကို ေျဖရွင္းရန္အာဏာလႊဲအပ္ရမည္ဟူ၍ပင္။ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္၏အလိုေတာ္အရ ကအ္ဗဟ္ေက်ာင္းေတာ္ အဝင္ဝ မွပထမဦး ဆုံး ဝင္ေရာက္လာသူသည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ျဖစ္ေနေလသည္။”ဟာ-မုဟမၼဒ္ပါလား!!! သူက သစၥာရွင္ ဘဲ၊ ဒီေတာ့တို႕အားလုံး သူ႕ရဲ့ အဆုံးအျဖတ္ကို ခံယူၾကမယ္”။ လူတို႕က ဤသို႕ ေရရြတ္ခဲ့ၾကသည္။ သို႕ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္အားအက်ိဳးအေၾကာင္းရွင္းျပ ခဲ့ၾကျပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က ပိတ္စ ၾကီးၾကီး တစ္စယူလာရန္ေျပာေလသည္။ ထို႕ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေက်ာက္နက္တုံးအားထိုပိတ္စေပၚတြင္ တင္ထားခိုင္းျပီး မ်ိဳးႏြယ္အသီးသီး
၏ေခါင္းေဆာင္ အသီးသီးတို႕အား ပတ္စၾကီး၏အနားသတ္မ်ားကို ကိုင္ခိုင္းျပီး ပိတ္စၾကီးအား တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း မခိုင္းလိုက္ေလသည္။ ေခါင္းေဆာင္အားလုံးတို႕က ေက်ာက္နက္တုံးကို တင္ထားေသာ ပိတ္စၾကီးအားမျပီး ေက်ာက္နက္တုံးထည့္သြင္းမည့္ နံရံ ေပါက္ အား တည္ျပီးေသာ္၊ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ယင္း ေက်ာက္နက္တုံး အားသူ၏လက္ေတာ္တို႕ျဖင့္
နံရံေပါက္တြင္းသို႕ တြန္းသြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ၏ ဤဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ အမႈကို ေခါင္းေဆာင္အားလုံးကအလြန္ေက်နပ္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ၾကေလသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ အလ္ဟဂ်္ရ္အလ္အဆ္ဝဒ္ (ေက်ာက္နက္တုံး) အျငင္းပြါးမႈ ၾကီးကို ေျဖရွင္းေပးခဲ့သည္။
ေနာက္ေရးသားမည့္ေခါင္းစဥ္- တမန္ေတာ္မျဖစ္ခင္က ကိုယ္ေတာ္ျမတ္
(ဆြလ္လလ္လာဟုအလိုင္ဟိဝစလ္လမ္) ၏ စာရိတၲေတာ္
ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္ခင္ဗ်ား
ေလးစားပါတယ္ခင္ဗ်ာ
The Sage
မြတ္စ္လင္မ့္ "အသိ" 