“မုဟမၼဒုရ္ရစူလုလႅာဟ္” (ဆြလ္လလ္လာဟုအလိုင္ဟိဝစလ္လမ္) (၄)

ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ (ဆြလ္လလ္လာဟုအလိုင္ဟိဝစလ္လမ္) ၏ ႏို႕စို႕ဘက္ညီအစ္ကိုမ်ား

ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ အားႏို႕ခ်ိဳ တိုက္ေကြၽးခဲ့သူမ်ားတြင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ ဦးေလး ျဖစ္သ ူအဗူလဟဘ္၏ ကြၽန္ စိုဝိုင္ဗဟ္ သခင္မလည္းပါဝင္ခဲ့ေလသည္။ စိုဝိုင္ဗဟ္ သခင္မသည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္အတူသူမ၏ သား မတ္စ္႐ူးဟ္၊ ဟမ္ဇဟ္ဘင္န္ အဗ္ဒုလ္မုသြာလိဘ္ ႏွင့္ အဗူစလမဟ္ ဘင္န္ အဗ္ဒုလ္အဆဒ္မခ္ ဇူမီတို႕ကိုလည္း ႏို႕ခ်ိဳတိုက္ ေကြၽးေနခဲ့ေပသည္။ သို႕ျဖစ္ေပရာ အထက္ပါ သုံးဦးတို႕သည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ၏ ပထမဦးဆုံးေသာ ႏို႕စို႕ဘက္ ညီအစ္ကိုမ်ား ျဖစ္ခဲ့ေပသည္။

ဟလီမဟ္ စအ္ဒိယဟ္ ၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈ ေအာက္ဝယ္

ထိုေခတ္အခါက အရဗ္လူမ်ိဳး တို႕၏ ဓေလ့တစ္ခုမွာ၊ မိမိတို႕၏ ရင္ေသြးငယ္ မ်ားအားဘဲဒ္ဝဲန္ (BEDOUIN) အမ်ိဳးသမီးတို႕၏ ထံပို႕ထား ေစာင့္ေရွာက္ေစျပီး သဲကႏၲာရတြင္ အသက္အရြယ္ႏွစ္ အတန္ငယ္ရလာသည္ အထိၾကီးျပင္းေစျခင္းပင္။ ဤ သို႕ျပဳရျခင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား မွာကႏၲာရတြင္ ၾကီးျပင္းေစျခင္းျဖင့္ ကေလးငယ္သည္ သန္စြမ္းက်န္းမာသည္ဟု မကၠဟ္သားတို႕က  ယုံၾကည္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ကႏၲာရဘဲဒ္ဝဲန္ (BEDOUIN) အရဗ္တို႕ ၏ ဝန္းက်င္တြင္ ၾကီးျပင္းျခင္းျဖင့္ အာေရဗ် တစ္ခြင္လုံးတြင္ အသုံးျပဳေသာကြၽန္းဆြယ္သုံး အာရဗီဘာသာစကား ကို က်နစြာတတ္ေျမာက္ေစရန္ လည္းေကာင္းပင္ျဖစ္ေပသည္။ထိုစဥ္က ဘိုးေတာ္ျဖစ္သူ အဗ္ဒုလ္ မုသြာလိဘ္သည္ သူ၏ ေျမးေလးအားႏို႕ခ်ိဳတိုက္ ေကြၽးေစာင့္ေရွာက္၍သဲကႏၲာရတြင္ ၾကီးျပင္းသည္အထိ တာဝန္ယူေပးမည့္ ဘဲဒ္ဝဲန္ (BEDOUIN) အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးအားရွာေဖြေနခဲ့ေလသည္။ တစ္ၾကိမ္တြင္ ဗႏူစအဒ္ ဘင္န္ ဗကရ္ ဘင္န္ ဟဝါဇင္န္ အႏြယ္မွ ဘဲဒ္ဝဲန္အမ်ိဳးသမီးအခ်ိဳ႕သည္အထက္ေဖာ္ျပပါ ေစာင့္ေရွာက္သည့္ လုပ္ငန္းအတြက္ မကၠဟ္ရွိ အိမ္ေထာင္စုမ်ားသို႕ လာေရာက္ကမ္းလွမ္း ေလသည္။ ထိုအခါ အဗ္ဒုလ္ မုသြာလိဘ္သည္ ထိုအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျခင္းစီအား သူ၏ေျမးေလးကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးရန္ ကမ္းလွမ္းခဲ့ေသာ္လည္း ဖသက္ဆိုးကေလးငယ္အား ေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္းျဖင့္ ရရွိမည့္ အဖိုးအခ ဆုလာဘ္သည္ အလြန္ပင္ နည္းပါး မည္ဟုထိုအမ်ိဳးသမီးမ်ားက ထင္ျမင္ယူဆၾကျပီး ကေလးငယ္အား ေစာင့္ေရွာက္ရန္ မည္သူကမွ် လက္မခံခဲ့ေပ။ ထိုေန႕တြင္ပင္ ဟလီမဟ္ ဘင္န္သိ ဇုဝိုင္ဘ္သည္လည္း အဗ္ဒုလ္မုသြာလိဘ္ ထံေရာက္ရွိလာခဲ့ေလသည္။ အဗ္ဒုလ္မုသြာလိဘ္၏ လက္ေမာင္းမ်ားေပၚတြင္ လွဲလွ်က္ရွိေသာ ခ်စ္စဖြယ္ဖသက္ဆိုး ကေလးငယ္အားျမင္ျပီးေနာက္ အေၾကာင္းစုံကိုလည္း သိရေသာအခါ က႐ုဏာစိတ္ယိုဖိတ္မိ၍ ကေလးငယ္အား ဝမ္းပန္းတသာလက္ခံလိုက္ေလေတာ့သည္။ သူမႏွင့္သူမ၏ခင္ပြန္းတို႕သည္ အိမ္အျပန္ခရီးတြင္ လက္မဲ့ မျဖစ္ရျခင္းေၾကာင့္ အလြန္ဝမ္းေျမာက္ေပ်ာ္ရႊင္ျပီးကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအား ယုယုယယ ခ်ီေပြ႕ ၍ သဲကႏၲာရရွိ သူတို႕၏အိမ္သို႕ျပန္ခဲ့ေလေတာ့သတည္း။

ဤသို႕ျဖင့္အျခားအမ်ိဳးသမီးမ်ား ျငင္းပယ္ခဲ့ေသာ ကံထူးမႈ ကို ဟလီမဟ္ စအ္ဒိယဟ္ သခင္မကရရွိသြားခဲ့ေတာ့သည္။ ဟလီမဟ္ သခင္မႏွင့္ သူမ၏ခင္ပြန္း ဟာရိသ္ ဘင္န္ အဗ္ဒုလ္အုဇၨဟ္ တို႕သည္ စအဒ္ ဘင္န္ဗကရ္ ဘင္န္ ဟဝါဇင္န္ အႏြယ္ဝင္မ်ားျဖစ္ၾကျပီး သူတို႕၏ကေလးငယ္ မ်ားသည္လည္းကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏
ႏို႕စို႕ဘက္မ်ား ျဖစ္ခဲ့ေပေတာ့သည္။

ဟလီမဟ္ သခင္မ၏ အိမ္သို႕ မဂၤလာအေပါင္းခေညာင္းေလျပီ

ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအား ေဆာင္ယူခဲ့ခ်ိန္မွ စ၍ သူမတို႕၏ ဘဝအေျခအေနမ်ား သိသိသာသာေျပာင္းလဲလာမႈကို ဟလီမဟ္သခင္မႏွင့္ ခင္ပြန္းတို႕က ေကာင္းစြာ သတိျပဳမိေလသည္။ မကၠဟ္ျမိဳ႕သို႕လာေရာက္စဥ္ကလြန္စြာၾကဳံလွီအားနည္း ေႏွးေကြးေသာ ေသာ ျမည္းမေလးအား အစီးအနင္း အျဖစ္ျပဳ၍လာေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း အျပန္ခရီးတြင္မူ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအား သယ္ေဆာင္ထားေသာ ထိုျမည္းမေလးသည္ အလြန္ သြက္လက္စြာ
ခရီးႏွင္ခဲ့သည္မွာ အတူခရီးသြားေသာ ကာရဗဲန္ခရီးသည္စုတို႕သည္ေနာက္ခပ္လွမ္းလွမ္းသို႕ က်န္ခဲ့သည္အထိပင္။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးသည္ ဟလီမဟ္သခင္မ၏အိမ္တြင္ ေနထိုင္စဥ္ ထိုအိမ္သည္ ေကာင္းျခင္းမဂၤလာအျဖာျဖာတို႕ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနခဲ့သည္။

ဟလီမဟ္သခင္မ ကိုယ္တိုင္၏ဆင့္ျပန္ခ်က္အရ သိရသည္မွာ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအား မေဆာင္ယူလာခင္တြင္ သူမတို႕ေနထိုင္ရာအရပ္သည္ စားနပ္ရိကၡာရွားပါးျပီးလူႏွင့္တရိစၧာန္တို႕ အလြန္ဆင္းရဲ ကပ္ဒုကၡေရာက္ ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ သူမတို႕ပိုင္ဆိုင္ေသာ ကုလားအုပ္မ သည္ ႏို႕တစ္စက္မွ မထြက္ေသာအခ်ိန္၊ ဟလီမဟ္သခင္မ ၏ ကေလးအရင္းသည္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ မႈေၾကာင့္ညလုံးေပါက္ သနားစဖြယ္ငိုေႂကြး ေနေသာအခ်ိန္၊ ရင္ေသြး၏ ဆာေလာင္ မြတ္သိပ္ေသာခံစားမႈေၾကာင့္ ဟလီမဟ္သခင္မႏွင့္သူမ၏ ခင္ပြန္းတို႕သည္ စိတ္ႏွလုံးပူပန္ ေသာကေရာက္ ၍ တစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္။ သို႕ေသာ္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ ေလး ေရာက္ရွိလာသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ အစစအရာရာေသာ အေျခအေနတို႕သည္ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ေလျပီ။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္လားအားသူမ၏အိမ္အေရာက္ သူမ၏ေပါင္ေပၚယုယစြာတင္၍ ၾကင္နာသည့္အခ်ိန္ မွစ၍ သူမ၏ မိခင္ေမတၲာအရည္ အာဟာရ တို႕သည္ အလြန္အမင္း အလွ်ံအပယ္ စီးဆင္း လာခဲ့ျပီး ထိုအာဟာရ ကို ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးႏွင့္ သူမ၏သားတို႕သည္ ဝလင္စြာေသာက္သုံးလွ်င္ျမန္စြာအိပ္စက္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပသည္။ ဟာရိသ္ သည္သူ၏ ကုလားအုပ္မ အားၾ ကည့္႐ႈေသာ္၊ ကုလားအုပ္မ၏ႏို႕အံု တို႕သည္ လွ်ံထြက္သေယာင္ေယာင္ ျပည့္ေဖာင္း ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ ယင္းကုလားအုပ္မ ထံမွ အလြန္တရာမ်ားျပားေသာ ႏို႕ရည္ တို႕သည္ ဟလီမဟ္သခင္မ တို႕တစ္မိသားစုလုံးအား ဝဝလင္လင္ျဖစ္ေစသည္ထက္ပင္ ပိုခဲ့ေပသည္။ ကုလားအုပ္မသည္သာမက သူမတို႕၏ ဆိတ္မမ်ားသည္လည္း။ ယခင္ကရွိခဲ့ေသာ ရွားပါးမႈဒဏ္ သည္ ယခုမူ အိပ္မက္အလား။သူမတို႕ေနထိုင္ရာဒရရ္ ဗႏူစအဒ္ ေဒသ ရွိ အစာေရ ရွားပါးမႈ ကပ္သည္ သူမတို႕မိသားစုအားကြင္း၍အလား။ ဤသို႕ျဖင့္ ဟလီမဟ္သခင္မ သည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအား ေနာက္ထပ္ ႏွစ္ႏွစ္ အထိ ႏို႕ခ်ိဳတိုက္ေကြၽးျပီး ႏို႕ျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးသည္ အစာေရစာရွားပါးေသာအရပ္၊ ကာလတြင္ ၾကီးျပင္းခဲ့ေသာ္လည္း သန္သန္မာမာက်န္းက်န္းမာမာ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

ဟလီမဟ္သခင္မ၏ေတာင္းဆိုမႈ

ဟလီမဟ္သခင္မသည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအားေျခာက္လတစ္ၾကိမ္ မကၠဟ္သို႕ေခၚသြားျပီး ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏ မိခင္ႏွင့္အျခားေဆြမ်ိဳးတို႕အား ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးႏွင့္ အတူရွိေနေစ ေလ့ရွိသည္။ ၎ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအား ေခၚ၍ သူမေနထိုင္ရာ အရပ္သို႕ျပန္လာေလ့ ရွိသည္။ ႏို႕ ျဖတ္ျပီးေနာက္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအား သူ၏မိခင္ထံသို႕ ျပန္လႊဲ အပ္ ရန္ လာေရာက္ခဲ့ေလသည္။ သို႕ေသာ္သူမသည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလး၏မိခင္ အာမိနာ
သခင္မအားေနာက္ထပ္ ကာလတစ္ခုအထိ ဆက္လက္ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ျပဳရန္ အသနားခံ ေတာင္းဆိုခဲ့ေလသည္။ အာမိနာသခင္မလည္း သနားေသာအားျဖင့္ ေတာင္းဆိုမႈကို လိုက္ေလ်ာခဲ့ေလသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ဟလီမဟ္ သခင္မသည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလး အားဆက္လက္ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ ရရွိခဲ့ျပီး ေနာက္ထပ္ႏွစ္ႏွစ္ သို႕ပင္ တိုင္ခဲ့ေလ သည္။ ႏွစ္ႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအားမိခင္ရင္းထံ ျပန္ပို႕ေတာ့ရန္ အလႅာဟ္အရွင္ျမတ္ ဘက္ေတာ္မွ နိမိတ္လကၡဏာ ျပသ ခဲ့သျဖင့္ ဟလီမဟ္သခင္မ ဇနီးေမာင္ႏွံ သည္ ထိတ္လန္႕၍ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ေလးအားဆက္လက္ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းမျပဳရဲေတာ့ဘဲ မိခင္ရင္းျဖစ္သူ အာမိနာ သခင္မထံ အျပီးျပန္လည္လႊဲေျပာင္းခဲ့ေလေတာ့သည္။

ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္ခင္ဗ်ား

ေလးစားပါတယ္ခင္ဗ်ာ
The Sage